Door Ron Uw gastheer kwam voor het eerst deze WK met enige kriebels zijn bed uit drijven, niet vanwege een slechte www.thuisbezorgd.nl maaltijd, maar gewoon vanwege enige twijfels over de uitkomst van de Clash tegen Brazilië. Uiteraard waren er ook enige twijfels over de opstelling in de Villa, onze Maassluisse relnicht Hobbeldebrobbel zou niet aanwezig zijn, de vraag was of Bee op tijd aanwezig zou zijn, kortom zorgen voor uw gastheer. En zou Opa aanwezig zijn? Ik wil niet veel verklappen maar Opa bleek uiteindelijk de doorslaggevende factor. Vervolgens zette uw gastheer zijn winamp-player op shuffle en het eerste nummer was “Salva Mea” van Faithless, goed nummer maar geen goed voorteken een nummer met een dergelijk titel en een dergelijke groepsnaam. Dit alles kwam de zenuwen niet ten goede. Aan het begin van de middag kreeg uw gastheer een bevrijdend telefoontje Neefje Nilesh a.k.a. Nelus, vriendje Kevin en nichtje Helen zouden ook de Villa bezoeken. Hierdoor ontstonden er weer wat mogelijkheden qua wisselen. Om 13.00 uur had uw gastheer reeds een pakje Camel naar binnen geslurpt. De oorspronkelijke catering, waar door vele stamgasten van de Villa met weemoed aan wordt terug gedacht, zus Els, trachtte uw gastheer door middel van sms te kalmeren. Dat waren nog eens tijden toen zus Els nog aanwezig was in de Villa, een stofvrije, schone villa en gewoon ’s-avonds een frituurtje bij de voetbal. Gelukkig worden de cateringwerkzaamheden tegenwoordig uitstekend waargenomen met Lies en Linda hun ballen! De overige aanwezige dames (Helen en Gita) hebben nog niet helemaal niet in de gaten dat in de Villa de emancipatie van de vrouw nog niet echt of zeg maar gerust totaal niet is doorgedrongen, maar wat niet is kan nog komen! Ik moet dan wel weer eerlijk zijn en aangeven dat in het opruimwerk na afloop van deze thriller deze dames zich kranig hebben geweerd.
Maar goed, terug naar de wedstrijddag. Kindje 1, 2 en 3 hadden een uitstekende dag uitgezocht om pakken te passen en aan te meten voor de bruiloft van kindje 2 op 6 augustus. Heerlijk pashokje in, pashokje uit bij een graad of 33, altijd leuk. Kindje 3 had voor de verandering een zware avond gehad welke ook nog eens ruw verstoord werd door werklui die ’s-ochtends vroeg via de kledingkast (lees trap) op het dak moesten wezen voor enige onderhoudswerkzaamheden. Het verbaasde uw gastheer dan ook dat er reeds voor 12 uur bericht was van Arno. Om 3 uur kon uw gastheer het niet meer houden, het werd tijd voor een Vieux-Cola, aangezien de Villa na 11 juli weer wordt drooggelegd, gelukkig was de temperatuur iets opgelopen, de kans dat we het echt koud zouden krijgen in de Villa was gering, alhoewel Muis de man van de statistieken is, durf ik toch wel te stellen dat de kans op last van kou gereduceerd was tot 0%. Vanaf kwart over drie ongeveer liep de villa langzamerhand vol, maar dan ook echt vol. De volgorde is niet helemaal meer bekend bij uw gastheer en welke kinderen er nu bij wie horen volgens het geboorteregister weet uw gastheer ook niet helemaal maar ik ga een poging ondernemen. Barry, de helft van het centrale verdedigingsduo verscheen met 1 blond ventje, ik gok Wessel. In zijn kielzog kwamen neefje Nilesh, nichtje Helen en Kevin. Tweederde van het beruchte RAD-middenveld kwam binnen in de vorm van kindje 1 en 3. Kindje 2 was nog even naar huis gegaan om de Villahousedog Ollie op te halen, deze bleek bij aankomst gewijzigd te zijn in een fiets, maar ja te laat om de fiets nog om te wisselen voor Ollie dus geen housedog vandaag, dat is natuurlijk vragen om problemen. Inmiddels verschenen ook Jeroen, Gita en ik gok Thomas en Stijn. Linda verscheen met “us Abe” en de ballen en Gerrit kwam op de fiets met een leeg kinderstoeltje. Muis en Lies kwamen aangereden met volgens ons een heleboel ballen, gelet op hetgeen op het dak van de auto was gemonteerd, daar konden toch ook Lars en Jesse niet inzitten want die zaten gewoon op de achterbank. Gelukkig had Lies haar ballen wel weer meegenomen maar deze kwamen gewoon uit de auto en niet uit die reiskoffer op het dak, wat zou daar toch inzitten? En ze had ook nog eens aardbeien en slagroom meegenomen. Goed gewerkt weer dames! De Ridder was ontsnapt uit het Achterhuis en was ook gewoon aanwezig. Bestman had een fnuikende rit achter de rug en was dus aan de late kant en Opa heeft uiteindelijk ook nog weten te ontsnappen uit Vaartland. Het personeel daar heeft geen voetbal kunnen kijken omdat ze op zoek moesten naar Opa. Jong Oranje had zich al snel weer verschanst in de Suske en Wiske kamer met snoep, drinken en electronisch halma ofziets. Alleen Thomas (gok ik), niet een groot voetballiefhebber maar een best ventje naar de mening van uw gastheer, had zich tussen de grote mannen gewerkt in de Villa. Qua leeftijd is hij dan ook de eerste die een overstap gaat maken van Jong Oranje naar het echte Oranje. Uw gastheer heeft geen hekel aan kinderen zolang ze maar hun hoofd houden en een leeftijd hebben dat je er een beetje normaal tegen kan lullen, aan deze voorwaarden voldeed hij volledig dus een best ventje.
De eerste helft werd door deze heftige warming up toch in een vreemde opstelling gespeeld. Helen, Nelus en Kevin hadden zich op het middenveld gevestigd tussen Kindje 1 en 3, Kindje 2 zat op de reservebank en Opa Piet moest zelfs naast de reservebank plaatsnemen. Het gemis van Brobbel op linksbuiten werd redelijk goed ingevuld door onze statisticus Muis, die goed in de gaten had dat het balbezit na 15 seconden 100% – 0% was in het voordeel van Nederland. Anne Frank De Ridder zat linksachter en Bestman/Ollie had ook op het middenveld plaatsgenomen, het middenveld was hierdoor zwaar overbezet met de nadruk op zwaar. Linda zat, klaar om haar ballen op te warmen op de rechtsbuitenpositie. De eerste helft verliep dramatisch, het volkslied werd nog wel vol overtuiging gezongen inclusief Jong Oranje, maar het was allemaal toch wat onwennig, Jesse moest 18 keer naar de wc waardoor onze linksbuiten geregeld voor het scherm langsliep, van buiten het veld kwam Opa geregeld in beeld om pinda’s e.d. van de tafel te halen. Wel moet worden gezegd dat Lars en Jesse het over de grond kruipen tot in de perfectie hebben doorgevoerd, daar hadden we geen last van. Het is misschien een beetje jonge leeftijd voor verkering maar ze schijnen wel allebei een stofmijt aan de haak te hebben geslagen. De eerste helft was gewoon onrustig, Jeroen trok even weg uit het centrum, waarschijnlijk om iets te filmen, Linda kon vanuit de rechtsbuitenpositie nog geen ballen opwarmen, daar was het nog iets te vroeg voor en Robinho kon doorlopen richting goal en pats 0-1. Het was dat uw gastheer in de goal nog maar 3 Vieux-Cola naar binnen had gekelkt in de eerste helft anders was het leed niet te overzien geweest. In de rust werd de koelte van de galerij opgezocht, nou ja koelte, zonnetje midden in het smoelwerk en een graadje of 40.
Toch blijkt dat de Villabewoners een volwassen team vormen. In de rust nam Opa, zonder het te vragen de plek van Helen in rechts op het middenveld. Er was een bewuste positiewissel tussen Bestman/Ollie en De Ridder. Bestman weer op zijn vertrouwde plek links achterin de Villa en het begon te draaien. De ballen kwamen goed door, de aardbeien met slagroom kwamen goed door, de slagroom zonder aardbeien kwam goed door bij uw gastheer, Jong Oranje had inmiddels allemaal verkering met een stofmijt want ze kropen als de beste. En de wedstrijd zelf gaf een melodrama in 2 delen. Eerst verlengde Felipe de trap van Wesley Cabau van Kasbergen-Sneijder schitterend naar de volkomen terechte 1-1. Vervolgens maakte dezelfde altijd kopgevaarlijke Wesley er 2-1 van en tenslotte hadden we de tweede akte in het Felipe Melodrama, de rode kaart. De Villa ontplofte, de kans dat je nu blijft plakken in de Villa is steeds groter, her en der kan er een versnapering in de vorm van een biertje, cola, ice tea of wat dan ook in de bank terecht zijn gekomen. Stomatisch voor de 2e helft was dat Opa tussendoor nog even wilde gaan pissen wat uiteraard niet getolereerd werd, gewoon blijven zitten. De natuurlijke wissel tussen De Ridder en Bestman werkte ook uitmuntend. Het bezweren van elke vrije trap heeft zeker meegeholpen. Vergeven was de briljante corner van Robben, het geweldige uitstappen van Heitinga bij de goal van Brazilië, de eerste 4 ½ fnuikende wedstrijden. Wat een kanjers, ons centrale verdedigingsduo moet een flink compliment krijgen, vanaf het begin van de tweede helft werd er volop gezongen en hebben we ze er doorheen gezongen. Uiteraard ook een compliment voor Yolanthe die met de tweelingbroer van Wesley, helemaal in het oranje, op haar hoofd de wedstrijd vanaf de tribune volgde. In eerste instantie dachten we dat we hier met een Beessiemuts te maken hadden, maar het moet familie van Wesley geweest zijn. Opa is opeens de held, gewoon zitten, drinken wordt hem aangeleverd. Nou was dat inmiddels wel nodig, want de eerste 3 bier had hij binnen 5 minuten vacuüm getrokken. Iedereen heeft aangeboden om hem dinsdag op te halen uit Vaartland, de Oranje loper wordt voor hem uitgelegd, wat een wedstrijd heeft deze man gezopen! Ongelooflijk.
Uiteindelijk was er na afloop van de wedstrijd compleet ongeloof in de Villa, de helft gelooft volgens mij 20 uur later nog steeds niet dat we de halve finale hebben gehaald, gedeeltelijk daadwerkelijk uit ongeloof, gedeeltelijk uit een te hoog alcoholpromillage. Omdat uw gastheer tijdens deze wedstrijd in een “flow” zat heb ik me deze keer met name moeten beperken tot een wedstrijdverslag, door een te hoog concentratie- en vieuxgehalte zijn de ongetwijfeld snedige opmerkingen tijdens de wedstrijd volledig aan mij voorbij gegaan. Het is duidelijk dat de Villa haar ideale opstelling heeft gevonden. Uiteraard hebben we dan weer het probleem dat Muis, wie anders, zo slim is om tijdens het WK op vakantie te gaan. Muis geloof me tijdens de finale van 2022 in de Kuip hebben we het er nog over: weet je nog 11 juli 2010 toen we wereldkampioen werden? O nee, dat is waar, jij zat op een camping, waar ze geen tv hadden.
Ik wil u allen danken voor het feit dat we in een gezamenlijke uitvoering van “Songs of Praise”, Korenslag of hoe u het ook wilt noemen Oranje naar de halve finale hebben gebruld, gezongen etc. nog ruim 3 dagen om uw stem weer terug te vinden, die heb ik in de villa niet gevonden, wel 2 zonnebrillen. Een absurd grote zonnebril van het merk Prada en een kleinere zonnebril waarvan uw gastheer het merk niet kan achterhalen. Als het echt waar is dat we gewonnen hebben, hoop ik u allen dinsdag weer aan te treffen in de Villa. Bier genoeg, maar de Hertog Jan is bijna opgedroogd. De liefhebbers kunnen dit zelf (komen) aanvullen. Wie moet nu Lies d’r ballen maken?
Met vriendelijke groet
Nb indien u deze nieuwsbrief niet meer wenst te ontvangen kunt u hiertoe een verzoek indienen bij mijn advocaat. Deze man bevindt zich de laatste weken vooral in Peru en is te bereiken op het navolgende e-mailadres: www.joranvanderslootdekomende30jaaropwaterenbrood.nl