Door Ron Maandag 28 juni was het dan zover de achtste finale tegen Slowakije. Uw gastheer was wederom vroeg uit zijn bed gedreven. Dit was naast het warme weer mede veroorzaakt door een slecht nicotine inkoopbeleid. Zondagavond om 22.30 uur was er nog maar 1 sigaret in de Villa aanwezig, dus was het bedtijd. Immers de morgenstond brengt nicotine in de mond en de laatste sigaret was dus als onderdeel bedoeld voor het welbekende ochtendritueel. Een en ander hield ook in dat uw gastheer zich op een absurd vroeg tijdstip in de Super de Boer diende te vervoegen om zich daar te voorzien van een voldoende voorraad nicotine om in ieder geval de achtste finales te overleven. In een tempo à la Robben (direct nadat hij geblesseerd was geraakt) werd de weg naar het winkelcentrum “De Loper” genomen. Terug in de villa werd het nicotine- en cafeïnetekort snel gereduceerd en kon de dag een normale aanvang nemen.
De afgelopen wedstrijd was met Opa, Opa junior en Schoonopa junior in de gelederen in een alternatieve opstelling gespeeld en met Muis op de linksbuitenpositie was het breed houden van de villa iets statischer als met de aldoor penetrerende Brobbel. Kindje 3 was toch ook wat zenuwachtig, slecht geslapen en was direct na ontwaken al om 13.30 uur bij de Villa om vandaar met uw gastheer wederom een bezoekje aan Super de Boer te brengen. Kindje 3 zorgde ter plekke voor een gemengd ontbijt/lunch d.w.z. ontbijt voor kindje 3, lunch voor uw gastheer. Voor de rest was de inhoud van het winkelwagentje wat beschamend, het leek wel een kinderpartijtje, 12 flessen cola, 12 flesjes water, aardbeien, slagroom en wat sapjes. Nou bleek later dat we er niet echt ver naast zaten met dat kinderpartijtje. Om de reputatie iets op te schroeven werd voor alle zekerheid ook nog maar een bezoekje gebracht aan de slijter, de man ter plekke kwam een beetje verward over maar wat wil je als je al 30 jaar de hele dag tussen de drank staat. Terug in de Villa ontstonden er intelligente gesprekken en sms’jes tussen kindje 3 en kindje 1. Het kwam er ongeveer op neer dat Kindje 3 kindje 1 ging ophalen bij Vlaardingen Oost en dat de NS nogal fnuikend bezig was.
Inmiddels waren we 3 kwartier voor aanvang van de wedstrijd gekomen. Uw gastheer was creatief met aardbei bezig, in het kader van Wimbledon en het WK voetbal werden er aardbeien met slagroom geserveerd. Daar waren de eerste gasten!! Direct steeg onze Gerrit in mijn achting want daar kwam Linda aan sjouwend met een krat bier. Goeie actie Gerrit!! Nadeel was dan weer dat Linda enigszins aan het druppelen was met water van haar gezicht dat er niet gezoend werd, nou ja, je kan niet alles hebben. Respect Gerrit. Kindje 1 en 3 waren ook terug van Vlaardingen Oost. Kindje 2 arriveerde ook met onze wandelende kotsmachine, de Villadog Ollie. Langzaam maar zeker kwam de basisopstelling binnen, waarvan enkele met wormvormige aanhangsels. Ons centrale verdedigingsduo met de kindjes Stijn en Wessel. Ik snap er helemaal niets meer van met Barry want die komt iedere keer weer met een ander ventje vanuit zijn kelder binnen zetten. Gerrit is dan wat traditioneler, die neemt gewoon elke keer hetzelfde kind mee, Abe dus. Verrassend was dat onze penetrerende linksbuiten deze keer weer aanwezig was, retesnel hersteld van zijn verwondingen opgelopen in het Lickebaert. Ook Lemsp was voor de 2e keer in 10 jaar weer aanwezig in de Villa. Ik kan ook zeggen voor de 2e keer in een week maar beide waarnemingen zijn zo ongeveer juist. Dat De Ridder niet aanwezig zou zijn was bekend, was hard aan het werk maar dat we voor de wedstrijd allen de briljante e-mail ontvingen: “Ga nu met de boot naar Anne Frankhuis weer eens wat anders dan villa lepelaar veel plezier”, zorgde wel voor enige hilariteit. Uiteraard is er teruggemaild dat er voor hem hopelijk ergens in een achterkamertje nog een tv te vinden was, maar de stemming zat er al helemaal in. Uiteraard was Bee ook weer gearriveerd en had zijn linksachterpositie ingenomen, dat de eerdere waarnemingen over gelijkenissen tussen Bestman en Ollie niet geheel onterecht waren bleek uit latere ontwikkelingen in de Villa. Ollie had overigens nog een vis gevonden die waarschijnlijk een paar dagen eerder een poging had ondernomen om naast het aquarium te gaan zwemmen. Inmiddels is Ollie ook al omgedoopt tot Nilfisk, het maakt echt niet uit wat je op de grond gooit, laat vallen of wat dan ook, Ollie weet er raad mee.
De volksliederen waren gespeeld, de ballen van Linda waren al gearriveerd en onze Loverboy Purno, had ze al uitgebreid geprobeerd (zal zijn lunch zijn geweest, gok ik) maar waar waren Lies d’r ballen? En……. Muis en hun 2 ratjes Lars en Jesse die ook van de BSO gebruik zouden maken? Gelukkig net voor de aftrap waren Lies d’r ballen er en iets minder belangrijk, de rest ook. Verheugend vooruitzicht is natuurlijk dat mocht er gewonnen worden er vrijdag weer een BSO zal zijn in de Villa. Omdat De Ridder in het Anne Frank huis zat, vond Van Marwijk het wel gepast om onze meest Arische speler Dirk Kuyt van extreem rechts naar extreem links op het veld te plaatsen. Ieder balcontact van Robben zorgde voor een siddering in de Villa, niet zozeer vanwege het feit of er iets briljants mee gedaan zou worden maar meer of hij niet alles zou afscheuren. Duidelijk waarneembaar was dat Dirk op links meer bezig was met het binnenloodsen van vliegtuigen dan dat het ook maar opkwam in Wesley Cabau Sneijder van Kasbergen om de man die de plek had ingenomen van zijn vriendin Rafael Meijs-Van der Vaart een bal te geven zodra hij weer met zijn armen in de lucht stond te seinen dat hij toch wel een beetje vrij stond. Mensen die via de villa-webcam de wedstrijd volgde, dachten duidelijk te zien dat Barry maar bleef roepen “Sneijder wissel, Sneijder wissel” maar als je een beetje had kunnen liplezen zag je duidelijk dat hij zei: “Dat is Sneijder, Wessel”. Nou we toch weer bij dat gepeupel terecht zijn gekomen, Wessel kwam zowaar inderdaad even voetbal kijken, Jesse was enigszins vermoeid en hing een beetje rond bij Poeps en moeps maar de rest zat uiteraard na 5 seconden wedstrijd, spelletjes te spelen op die hele kleine commodore 64 computers van tegenwoordig. Nog erger, ik kan mij herinneren toen ik vroeger jong was dat wij bij een feestje naar boven werden geschopt en daar mocht je dan met neefjes ganzenborden of zoiets en je kreeg wat chips en limonade. De jeugd van tegenwoordig is al zo erg dat ze uit zichzelf zich terugtrekken op een kamertje omdat wij teveel herrie maken!!! Het moet echt niet gekker worden. De aardbeien en de slagroom waren inmiddels grotendeels verdwenen. Jesse had net ontdekt dat ze wel lekker waren, gelukkig was Linda zo slim om de laatste aardbeien in haar mik te douwen zodat we in ieder geval nog eventjes 1 jankend kind hadden, dat hadden we toch niet willen missen!!
Na de 1-0 werd het tijd voor de beroemde ballen van Linda en dit had je duidelijk niet in scene kunnen zetten, op het moment dat de ballen werden verwarmd werd Bee vanuit de linksachterpositie onrustig en riep “wat ruik ik daar” en synchroon waggelde Ollie naar de Villa keuken. Het is dat je vanuit de linksachterpositie niet direct naar de keuken kan lopen anders hadden ze samen met glazige ogen naar het magnetronvenster staan te staren. Die wedstrijden om 4 uur zijn is overigens budgettair gezien geen succes, gelet op de voorraden in de villa dan weer wel, we hebben ballen, aardbeien, pinda’s, pistachenoten, knakworsten, pringles, koeken, borrelnoten en weet ik veel wat nog meer zien passeren. Opvallend daarbij was dat de achterhoede niet gecharmeerd was van de Hot ’n Spicy-Pringles, het middenveld en de voorhoede daarentegen dan weer wel. Dit is in een kleine 17 jaar Villa volgens mij het eerste wat ik Bee niet heb zien eten. Uiteraard konden Lies d’r ballen niet achterblijven, het bleek echter dat we deze keer met Muis zijn ballen hadden te maken en gezegd moet worden, de Villa is niet eenkennig. Muis zijn ballen lieten we ons ook goed smaken. Een unieke dag, na 17 jaar Villa de eerste goede actie van Muis!! Uiteindelijk werd de wedstrijd met 2-1 gewonnen, inmiddels was het ook etenstijd (????) dus diverse personen zagen zich genoodzaakt de Villa te verlaten. De overgebleven kindjes 1, 3 en 4 (uw gastheer) besloten een rijsttafel te bestellen bij www.thuisbezorgd.nl, wat een uitgebreide keuken heeft dat restaurant www.thuisbezorgd.nl toch! Inmiddels was er ook een oranje rugzakje gevonden, wat bleek te kloppen want Gerrit belde al dat er zoiets werd vermist. Na de maaltijd was het eigenlijk tijd om een uiltje te knappen maar ja, ondertussen stond Brazilië – Chili alweer op het programma. In de rust was dat eigenlijk al bekeken dus kindje 3 ging naar www.indekroegzuipen.nl, later vertrok kindje 1 ook naar www.naarbedjetoe.nl. Uw gastheer had inmiddels wat prikkertjes in zijn oogleden geplaatst om deze open te houden want de 2e helft was nog bezig en naar Gijp en Derksen moest ook nog gekeken worden. Daar ging de bel!! Gerrit kwam een oranje rugzakje van zijn zoon halen. Dezelfde man die ’s-middags nog zoveel respect had verdiend omdat hij zijn vrouw met bier had laten sjouwen kwam nu een rugzakje ophalen van zijn zoon. Mijn broek zakte er bijna van af, het geluk was dat ik die al uit had gedaan en mijn ouderwetse onderbroeken voorzien zijn van een goed elastiek en remsporen dus die blijven wel hangen/plakken.
Vrijdag volgt de kwartfinale waarin we de linksbuitenpositie opnieuw moeten gaan invullen, komende week wordt Brobbel bij het jaarlijkse uitje van de jongensscouts verwacht, de zogenaamde Jamboreet. Naar verwachting zal zijn positie door Muis worden ingenomen, dit heeft hij wel verdiend na zijn waanzinnige goede ballenactie van vandaag. De kans dat De Ridder in de basis terug zal keren is daardoor vrij hoog alhoewel de kans bestaat dat hij bij het aanhouden van deze temperaturen cliënten moet gaan vermaken in het Tropenmuseum. Ik wens u allen een genoeglijke week toe!
Uw gastheer
Indien uw deze nieuwsbrief niet meer wenst te ontvangen kan dit door overmaking van een geringe vergoeding (minimaal 4 cijfers voor de komma) op mijn girorekeningnummer.