Door Ron Zo weer een fijn voetbalavondje achter de rug. Eindelijk weer eens een ouderwetse interland op de woensdagavond tegen een tegenstander van formaat.
En o wat hebben we kunnen genieten. Als je de fluwelen baltechniek van Juan Riquelme mag aanschouwen en als je ziet hoe Carlos Tevez zichzelf elke keer weer op schitterende wijze weet vrij te lopen om zo de ene na de andere gevaarlijke kans te creëren is er dan nog iets mooiers?
Oh jawel hoor. Want onder het toeziend oog van de plaastvervangend God op aarde, Maradonna mocht niemand minder dan de nog zo jonge Lionel Messi zijn wk-debuut als basisspeler van de Zuid-Amerikanen maken. Dit in Catalaanse dienst opererende toptalent liet ons genieten van hogeschoolvoetbal. Zo jong en al zo verschrikkelijk veel inzicht. Hij is de speler die dit wk nodig heeft, de speler waarvoor het publiek naar de stadions komt om vervolgens op de stoelen te gaan staan telkens wanneer hij de bal beroert. Fabelachtig.
Althans, zo denkt Evert erover. Want het is eigenlijk gewoon 0-0 geworden tussen twee partijen die het eigenlijk wel best vonden. Het aantal schoten is in evenwicht gebleven 9 voor Nederland, 10 voor Argentinië. Beide landen schoten 3x daadwerkelijk op het doel.
Zondag treden we in ieder geval aan tegen Portugal. Kunnen we lekker lyrisch gaan doen over Figo, die het toch altijd nog in zich heeft. Of Ronaldo (de magere) die naast de grote leermeester zal uitgroeien tot de revelatie van dit toernooi.